តិរោកុឌ្ឌប្រេត ទី៥ - Buddha Dharma Monk

Website

តិរោកុឌ្ឌប្រេត ទី៥

ចែករំលែកចំណេះដឹង
🍁តិរោកុឌ្ឌប្រេត ទី៥[រូបកាយគឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់មច្ចុមារ មាន ជរា ព្យាធិ និងមរណៈ។ បើជីវិតរស់នៅមិនមានគុណធម៌ទេ ដូចព្រះភិក្ខុទេវទត្ត មានរិទ្ធិ សម្រេចអភិញ្ញា៥ តែសព្វថ្ងៃ ស្ថិតនៅក្នុងអវិចីមហានរក រាងកាយរបស់លេាក មានពណ៌ដូចរងើកភ្លើង]។

……………………………….……………………….

(ព្រះសម្ពុទ្ធទ្រង់សំដែងថា) ប្រេតទាំងឡាយ​ មកកាន់ផ្ទះ​របស់ខ្លួន ឋិតនៅខាង​ក្រៅ​ជញ្ជំាង​ទាំងឡាយខ្លះ នាផ្លូវ​បែកជា ៤ និង​ផ្លូវបែកជា ៣ ទាំងឡាយ​ខ្លះ ជិតទ្វារ​ក្រុង និង​ទ្វារផ្ទះ​ទាំងឡាយខ្លះ។ កាលបើ​បាយ ទឹក បង្អែម ចំអាបដ៏ច្រើន ដែលពួក​ញាតិចូលទៅ​តាំងទុក​ហើយ ញាតិណាមួយ មិននឹករលឹក​ដល់ប្រេត​ទាំងឡាយនោះ ព្រោះបច្ច័យ គឺកម្ម​របស់​សត្វ​ទាំងឡាយ។

ជនទាំងឡាយ​ណា ជាអ្នក​អនុគ្រោះ ជនទាំងនោះ រមែង​ឲ្យនូវទឹក និង​ភោជន​ដ៏ហ្មត់ចត់ ប្រសើរ ជារបស់គួរ​តាមកាល ដើម្បីញាតិ​ទាំងឡាយ​យ៉ាងនេះថា ទាននេះ ចូរសំរេច​ដល់ញាតិ​ទាំងឡាយ សូមឲ្យ​ញាតិទាំងឡាយ ដល់នូវ​សេចក្ដី​សុខចុះ។ 

ឯ​ប្រេតជាញាតិ​ទាំងនោះ មកប្រជុំគ្នា​ក្នុងទីដែល​ឲ្យទាននោះ ជាអ្នកមក​ល្អហើយ កាលបើ​បាយ និងទឹក​ដ៏ច្រើន (ដែលគេ​ឧទ្ទិសដល់ខ្លួន) គប្បី​អនុមោទនា​ដោយគោរព​ថា យើងទាំង​ឡាយ បាន (ទទួលផល) ព្រោះហេតុនៃ​ពួកញាតិណា សូមញាតិ​ទាំងនោះ​របស់យើង រស់នៅអស់​កាលយូរចុះ កាបូជា ឈ្មោះថាញាតិ​ទាំងឡាយ​បានធ្វើហើយ​ដល់ពួកយើង ឯ​អ្នកឲ្យ​ទាន មិនមែនជា​មិនមាន​ផលឡើយ។

កសិកម្ម គឺការភ្ជួររាស់ ក៏មិនមាន​ក្នុងភូមិនៃ​ប្រេតនោះ គោរក្ខកម្ម គឺការរក្សាគោ ក៏មិនមាន​ក្នុងភូមិនៃ​ប្រេតនោះ វណិជ្ជកម្ម គឺការ​ជួញប្រែ​ដែលជាហេតុ​បាននូវសម្បតិ​ដូច្នោះ ក៏មិនមាន ការលក់ចេញ​ទិញចូល​ដោយប្រាក់ ក៏មិនមាន។

បុគ្គលទាំងឡាយ ធ្វើ​កាលកិរិយា​ទៅ​កើតជាប្រេត រមែងញុំាង​អត្តភាពឲ្យ​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ ក្នុងប្រេតវិស័យ​នោះ ដោយសារ​តែផលទាន​ដែលញាតិឲ្យ​ហើយអំពី​លោកនេះ។

ទឹកធ្លាក់ចុះ​ក្នុងទីទួល រមែងហូរ​ទៅកាន់​ទីទាប ដូចម្ដេចមិញ ទានដែលបុគ្គល​ឲ្យហើយ អំពី​លោកនេះ រមែង​សម្រេចផល​ដល់ប្រេត​ទាំងឡាយ ដូច្នោះដែរ។

ផ្លូវទឹក​ទាំងឡាយ ដ៏​ពេញ រមែងញុំាង​សាគរឲ្យពេញ​ប្រៀប ដូចម្ដេចមិញ ទានដែល​បុគ្គលឲ្យហើយ អំពី​លោកនេះ រមែង​សម្រេចផល ដល់ប្រេត​ទាំងឡាយ ដូច្នោះដែរ។ 

បុគ្គល​កាលរលឹក​ឃើញនូវ​ឧបការគុណ ដែលញាតិ និង​មិត្តជាដើម បានធ្វើ​ដល់ខ្លួន​ក្នុងកាល​មុនថា អ្នកឯ​ណោះ​បានឲ្យ (របស់នេះ) ដល់អាត្មាអញ ​អ្នកឯណោះ បានធ្វើ (គុណនេះ) ដល់​អាត្មាអញ ជនទាំងនោះ ជាញាតិមិត្ត ជាសំឡាញ់​របស់អាត្មាអញ ដូច្នេះហើយ គួរឲ្យ​ទក្ខិណាទាន ដល់ប្រេត​ទាំងឡាយ។ 

ការយំក្ដី ការសោកក្ដី ឬសេចក្ដី​ខ្សឹកខ្សួលណា​ដទៃក្ដី បុគ្គលមិន​គប្បីធ្វើ​ឡើយ ព្រោះកិច្ច មានយំសោក​ជាដើម មិនជា​ប្រយោជន៍​ដល់អ្នកដែល​ទៅកាន់បរ​លោក​ឡើយ ញាតិទាំងឡាយ (ដែលទៅ​កាន់បរលោកនោះ) ក៏ឋិតនៅ​យ៉ាងនោះ​ដដែល (ឥត​បានដឹង​ឮឡើយ)​។

ចំណែក​ទក្ខិណាទាន ដែលបុគ្គល​បានឲ្យហើយ​នេះឯង ជាទាន​ដំកល់​ទុកនៅល្អ​ហើយ​ក្នុងព្រះសង្ឃ រមែង​សម្រេចផល​ដើម្បីជា​ប្រយោជន៍​ដល់ញាតិ​នោះ អស់​កាលដ៏​យូរអង្វែង​តាមឋានៈ គឺទីដែលគួរ​សម្រេចបាន។

ក៏ញាតិធម៌នោះ មហារាជបានសំដែង​ជាបែប​យ៉ាងហើយ ការបូជាដ៏ថ្លៃថ្លា ចំពោះ​ប្រេត​ទាំងឡាយ មហារាជ​បានធ្វើហើយ កំឡាំងកាយ​របស់ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ មហារាជ​បាន​បំពេញ​ហើយ បុណ្យដ៏ច្រើន មហារាជ ក៏បានសន្សំ​ហើយ។

ចប់ រឿងតិរោកុឌ្ឌប្រេត ទី៥។

ខុទ្ទកនិកាយ បេត្តវត្ថុ បញ្ចមភាគ

(បិដក ភាគទី៥៦)

……………………………….

នៅមានជីវិតរស់នៅ គួរខិតខំធ្វើបុណ្យកុសល រក្សាសីល សម្រាប់ជាទីពឹងដល់ខ្លួន កុំចាំបាច់ដល់ពេលស្លាប់ទៅ សង្ឃឹមចាំទទួលផលបុណ្យដែលគេឧទ្ទិសឲ្យនេាះមិនគួរទេ ។

……………………………….……………………….

🍃ធម្មទាន FB: សច្ចធម៌- ចិរំ តិដ្ឋតុ ពុទ្ធសាសនំ

No comments:

Post a Comment