ព្រះគាថានេះ ទ្រង់ប្រារព្ធចំពោះឯរកបត្តនាគរាជ
កិច្ឆោ មនុស្សប្បដិលាភោ កិច្ឆំ មច្ចាន ជីវិតំ
កិច្ឆំ សទ្ធម្មស្សវនំ កិច្ឆោ ពុទ្ធានមុប្បាទោ ។
ការបានអត្តភាពជាមនុស្ស ជាការក្រ ការរស់នៅរបស់សត្វទាំងឡាយ ជាការក្រ ការបានស្តាប់ព្រះសទ្ធម្ម ជាការក្រ ការកើតឡើងនៃព្រះពុទ្ធទាំងឡាយ ជាការក្រ ។
អធិប្បាយ
ឈ្មោះថា ការបានអត្តភាពជាមនុស្ស ឈ្មោះថា ជាការក្រ គឺរកបានដោយកម្រ ព្រោះភាពជាមនុស្ស បុគ្គលត្រូវបានដោយសេចក្តីព្យាយាមដ៏ច្រើន ដោយកុសលដ៏ច្រើន ។
ជីវិតរបស់សត្វទាំងឡាយ ក៏ឈ្មោះថា ជាការក្រ ព្រោះធ្វើការងារ មានកសិកម្មជាដើមញឹកញាប់ ដើម្បីចិញ្ចឹមជីវិត និងព្រោះជីវិត ជារបស់មានប្រមាណតិច ។
ការស្តាប់ព្រះសទ្ធម្ម ក៏ឈ្មោះថាជាការក្រ ព្រោះកម្រមានបុគ្គលដែលចេះសម្តែងធម៌ដ៏កម្ររក ក្នុងប្រមាណនៃកោដិកប្ប មិនមែនតិច ។
មួយទៀត ការឧប្បតិ្តក ( កើតឡើង ) នៃព្រះពុទ្ធទាំងឡាយ ក៏ជាការកម្រដូចគ្នា ព្រោះអភិនីហារ បារមីសម្រេចដោយសេចក្តីព្យាយាមច្រើន និងព្រោះការកើតឡើងនៃលោកអ្នកមានអភិនីហារ បារមីដែលសម្រេចហើយ ជាការកើតឡើងបានដោយកម្រ ដោយពាន់នៃកោដិកប្ប ។
